Bardzo często jest tak, że gdy dziecko wkracza w dorosłość i boryka się z wypracowaniem tożsamości, budowaniem wizerunku własnej osoby i poczucia własnej wartości, ma najczęściej do czynienia z niewielką dawką uczuć ze strony swoich rodziców. Nie można załatwić sprawy, mówiąc: „Dzieci wiedzą, że je kocham. Nie muszę bez przerwy im tego mówić i okazywać.” Otóż właśnie: powinniśmy ciągle im to mówić i okazywać. Okazywanie dzieciom miłości daje im poczucie bycia kochanymi, co z kolei podnosi ich pewność niezbędną do zbudowania zdrowych stosunków z ludźmi poza rodziną. Koszty podejścia do dzieci bez miłości są ogromne. Zrozumiałem to dobitnie, prowadząc w poradni rozmowy z nastolatkami, zwłaszcza dziewczętami, które współżyjąc seksualnie wpadły w poważne tarapaty. Chciały udowodnić sobie, że są kochane.
