Tłuszcze (smalec, słonina, masło, margaryna, oleje) stanowią dla organizmu głównie materiał energetyczny. Zapotrzebowanie dzienne dorosłego człowieka na tłuszcze nie przekracza 70 gramów (w tym również mieszczą się tłuszcze, stanowiące jeden ze składników różnych produktów). W żywieniu, zwłaszcza ludzi starszych, należy ograniczyć spożycie tłuszczów zwierzęcych na korzyść roślinnych. Drugi ważny składnik energetyczny stanowią węglowodany, a ich źródłem są produkty zbożowe, nasiona roślin strączkowych, ziemniaki, poza tym cukry występujące w owocach, warzywach, miodzie. Nadmiar węglowodanów w pożywieniu odkłada się w organizmie w postaci tłuszczu. Składniki mineralne występują w większości produktów w niewielkich ilościach, jednak w dostateczny sposób zaspokajają zapotrzebowanie organizmu np. na wapń czy żelazo niezbędne w prawidłowej przemianie materii. No i wreszcie witaminy. O witaminach wydaje się, że wszystko wiemy, ale często lekkomyślnie je niszczymy podczas przygotowywania posiłków. Szczególnie na zniszczenie narażona jest witamina C, wrażliwa na działanie światła i temperaturę, łatwo się utlenia, rozpuszcza w wodzie. Tyle, w telegraficznym skrócie, o podstawach żywienia. Tabele, zamieszczone na str. 170 informują bardziej szczegółowo, ile i jakie składniki zawierają różne produkty, co ułatwi ich właściwy dobór i zestawienie w posiłkach. Przygotowując posiłki, musimy przede wszystkim pamiętać o tym, aby nie zawierały one tych samych składników. Np. na obiad nie można podać zacierki na mleku i pierogów z serem albo zupy ziemniaczanej i pyz ze słoniną. Są to przykłady wręcz przesadnie nieprawidłowe, ale, wcale nie tak rzadko, podobne obiady zjawiają się na stole. Dodatkowy błąd tych zestawów — to monotonna kolorystyka, no i brak surówek. Ale o tym na dalszych stronach.
