Razem z Dickiem wypracowaliśmy w oczach naszych dzieci wizerunek ludzi obliczalnych przez to, że zwracaliśmy się właśnie do nich o pomoc w naszej pracy nad doskonaleniem swego ojcostwa. Dzieci mają prawo wytykać nam odstępstwa od poglądów, które staramy się im wpoić, okazując przy tym należny rodzicom szacunek. Jeśli chcemy być wobec naszych dzieci obliczalnymi, musimy przygotować się na ich ocenę! Pewnego razu wybraliśmy się do baru szybkiej obsługi na kolację. Wszyscy, z wyjątkiem najstarszej córki Kelly, mieliśmy – jak się okazało – na myśli tę samą restaurację. Kelly pozwoliła sobie na kilka krytycznych uwag na temat oklepanych miejsc, przeplatając je określeniami typu „śmietnik” i „zatęchła dziura”.
Zwróciłem Kelly uwagę na używany przez nią język i jej niechętne podejście do naszego wyboru, a potem poszliśmy na kompromis, ustalając, że tych wszystkich, którzy chcieli jeść w wybranej restauracji, podwieziemy tam w pierwszej kolejności. Później mieliśmy pojechać z Kelly i Dottie do restauracji wybranej przez nią. Pojechaliśmy do restauracji wybranej przez Seana, Katie i Heather. Gdy podjeżdżaliśmy, powiedziałem pół żartem, pół serio zgadzając się z Kelly: „A teraz wszyscy jazda do tej spelunki.”
