W nagrodzonym przez Akademię Filmową filmie Rydwany ognia został przedstawiony problem współ- i przeciwkonkurencji na przykładzie życia dwóch utalentowanych sportowców: Harolda Abrahamsa, syna litewskiego Żyda i Erica Liddle’a, pochodzącego z rodziny chrześcijańskich misjonarzy. Obydwaj mieli zaszczyt reprezentowania Wielkiej Brytanii podczas Igrzysk Olimpijskich w 1924 r. w Paryżu, przy czym ich stosunek do zawodów był krańcowo różny. Przeciwstawiając się antysemityzmowi okazywanemu mu przez kolegów z uniwersytetu w Cambridge, Harold Abrahams dążył do udowodnienia swojej wartości walcząc ze wszystkimi wokół. Wytworzył w sobie silne przeświadczenie, że „zwycięstwo jest wszystkim”. Zaangażował nawet prywatnego trenera, z którym ćwiczył w odosobnieniu na prywatnej bieżni, przygotowując się do zawodów olimpijskich.
