Chciałbym, aby moje dzieci rozumiały, że powinny okazywać współczucie także samym sobie. Perfekcjonisty nie stać na to. Dąży on do coraz odleglejszych celów, wciąż niezadowolony ze swoich działań, bowiem nigdy nie ma dosyć. Perfekcjonista nie może zaakceptować samego siebie. Dlatego właśnie docenianie dziecka musi być powiązane z akceptowaniem go przez rodziców. Dopiero czując się akceptowanym, może przeistoczyć się w autonomiczną, pełną wiary we własne siły jednostkę. Będzie mogło wówczas swobodnie podejmować decyzje, rozsądnie przyjmować objawy uznania jako oznaki waszej miłości i afirmacji, a nie jakąś tam zapłatę za „właściwe zachowanie”.
